Зулолхои Хучаста

Эъчоз

Ин аст ин, ватан
Ин хилвати зебои ту ва ман
Дар чилва омада атри нигоҳи хоҳише
То бударо бақо дихад боре дар ин сафои тан ба тан
Дар умқи об ахтарон гулмоҳиҳо шуданд
Аз мавчи поки рақси ёсуман
Дар чашмаи чаман

Оё кй дида буд
Гулро ба руи об дар сучуд?
Аз Каҳкашон ба руи об сачодда омада
Ин гушаи чаман шуда ойинаи боғе даруни руд
У дар вучуди ман,ҳам дар вучуди мову ту
Бобе зи олами боқй кушуд
Ҳам гуфту ҳам шунуд

Агар он турки шерози

Агар он турки шерози
Камони абру аз чашмони худ гирад
Ва даст аз горати дилхои муштокон нигах дорад
Ба як гулхандаи зебои у бахшам
Хама дилхои шайдоро

Агар он турки шерози
Синони гамза аз мижгон барчинад
Надуздад хуш аз сархо, нагирад сабр аз дилхо
Фидои ишку нозу хусни у созам
Хазорон чашми шахлоро

Агар он турки шерози
Зи себи гамгабаш арзониям созад
Анори бозу бар чоми лабони ташна бифшорад
Ба як чурьа майи лабхои у бахшам
Чахони чому миноро

Чабри ту

Лабгиряам ожанг шуд
Дар роҳи ту пойи нигоҳам ланг шуд
Оҳам даруни синаам саркуб шуд в-аз дуди он
Ойинаи ду дидаам пурзанг шуд
Дунё бароям танг шуд

Дар коргоҳи ёди ту

Дар коргоҳи ёди ту
Дар гушаи хамуши оҳи ёди ту
Ман рондаам, фитодаам,бе худ ва бетуам, бубин
Дигар кучо шавам ман шоҳи ёди ту
Тардам зи роҳи ту

Одоби буса ин набуд
Дар соғари лабонат ангубин набуд
Лабро ниҳода бар лабам, чашмат ба суи дигаре
Оғушат он бирешами маҳин набуд
Оре, оре, чунин набуд!

Дер омадиву рафтй зуд
Расми рафоқату дилдорй ин набуд
Дар шаҳри хаста хастаам кардй ба ваъдабозиҳо
Дигар на ту, на ман, на шодию суруд
Ман монадаму сигору дуд

Эй сорбон

Эй сорбон, оҳиста рон
То роҳиён аз худ раҳанд, дар бехудй
Бори гарони чисмро аз чомаи тан баркананд
То дил тачаллигаҳ шавад,к-аз бедилй
Ҳарф аз забонам меравад

Эй сорбон, оҳиста рон
К-ин роҳи пуршебу фарози зиндагй
Монанди ман дилдодае дар кишвари озодаҳхо
Ҳаргиз набинад,чун равам,ҳамроҳи ман
Ёду нишонам меравад

Эй сорбон, оҳиста рон
То бори дигар буса бар чонон занам
В-он турки дилозорро оғуш гирам ончунон
Мо ҳарду дар ҳам гум шавем,дар хайли ту
Он дилситонам меравад

Эй сорбон, оҳиста рон
То ман ҳама буду набудамро гирам
Ин чо намонам як нишон аз рафтану аз омадан
Оташ занам ин хонаро бо оҳи худ,
Фардо тавонам меравад

Ало ё айю ха соки

Ало ё айю ҳа соқй
Бигир манрову дар руди шароб андоз
Ва дар мастй зи худ бегонаам кун, то ки баъд аз ин
Расам бар соқии аслию май хоҳам
Ва ҳал созам мушкилҳо

Ало ё айю ҳа соқй
Биё, лабрез кун ин чоми Чамшедй
Даме бо ёди Дорову фалоти Ориён гирйем
Ки бо он қудрату шаъну чалоли худ
Фуру рафтанд дар гилҳо

Ало ё айю ҳа соқй
Дари майхона бикшо,пири мо омад
Биё, муғбача шуд хаста зи омоли хиёбонй
Варо аз нав ба куи майкашон орем
Ки ёбад роҳи манзилҳо

Ало ё айю ҳа соқй
Магу паймона сар омад,ки токистон
Ҳануз ангурҳо дорад,кулолй куза месозад
Ва Чоми Чам ба ҳукми чархаи таърих
Ба гардиш ҳаст чун дилҳо

Фоли ман бигир

Биёву фоли ман бигир
Ба чашми каҳвайи, ту ҳоли ман бигир
Маро бубар ба нокучо, зи хеш берунам бикун
Биафканам ба деги асли худ нишони қилу қоли ман бигир
Биё, бигу ки ман чаро ба ин диёр омадам?
Суроғи посухи саволи ман бигир
Раҳи уболи ман бигир

Иштибох шуд?

Магар чи иштибоҳ шуд?
Нигоҳи ман даричаи гуноҳ шуд
Зи роҳи дида омади маликаи дилам шудй
Ки ин ғуломи по бараҳна шоҳ шуд
Ва ҳамнишини моҳ шуд

Кунун биё канори ман
Ки човидона гул кунад баҳори ман
Магу ки иштибоҳбуд қаробати нигоҳи мо
Ба як назорае шуди нигори ман
Калиди ифтихори ман

Ману ту ёру ҳамзабон
Ки ҳамдилй ба ишқи мо шуда тавон
Биё, ки Тусу Суғдро дубора мо қарин кунем
Ва човидон шавад фалоти Ориён
Ба зери боми осмон

Чора

Чу дидамат, нигоҳ
Ба ман намекунй, зи сина оҳ
Кашидаму зи сарнавишти шуму зишти худ
Ки бар муроди мо нашуд, паноҳ
Бичустам аз Илоҳ

Дар мазори Модар

Туро оғуш мегирам
Ва он чо меравам аз ҳуш мемирам
Дар ин дунё ба ғайр аз турбати поки Ту, эй Модар
Зи ҳар чизе, ки буду ҳаст дилгирам
Ва аз ин зиндагй серам

Нигар чун сахт мағмумам
Дар ин дунё зи худ ҳам бе ту маҳрумам
Падар рафту Ту рафтию сафо аз хонаи мо рафт
Ту гуйи дар чаҳон бар ғусса маҳкумам
Ачаб танҳову мазлумам

Ҳамеша дар сафар будам
Чудо аз суҳбати гарми Падар будам
Набудам, то бигирам пояи тобутат, эй Модар
Ки рузи марги Ту ман бехабар будам
Маро бахшо, ки кар будам

Расидам бар мазори Ту
Дуо хондам, нишастам дар канори Ту
Падарро дар мазористон гумонам зинда медидам
Ки меовард бар Аъзам баҳори Ту
Хушо бар рузгори Ту!

Бе бахона

Биё, тарона гу
Зи ишқу ошиқй фасона гу
Канори ман нишин ва бесадо ба қалби ман
Зи рамзу рози Каҳкашон, зи панду фанди ин замона гу
Биёву обшори му ба шонаҳои ман бирез
Ҳадиси гунчаву чавона гу
Ва бе баҳона гу

Дили ман

Дилам парвоз мехоҳад
Дар ин орзукада ҳамроз мехохад
Ҳама ёри забониянд,ҳарфи муфт мегуянд
Дили хушбоварам эъчоз мехоҳад:
Яке ҳамсоз мехоҳад

Хаёлам бирақсад

Ба ёдат хаёлам бирақсад
Даруни сина боғи висолам бирақсад
Дар ин фасли поиз ба ёди канори баҳоронаат
Ниҳоли умеди безаволам бирақсад
Ва шеьри зулолам бирақсад

Болида биё

Хандида биё
Эй нури дилу дида, биё
Оғуши маро зи ишқу мастй пур кун
Бар хилвати ман чу нури маҳ наҳифу ларзида, биё
Аз қолабу қоби қилу қол берун шав
Дар бехудй печида биё
Болида биё

Шаби кадр
Хастихо хай шудаанд
Хама раххои дуо тай шудаанд
Аз чудои дигарам харфу хичое набувад
Хамаги шефтаи най шудаанд
Масти он май шудаанд

Меъроч
Сапедаро салом
Маҳи зи раҳ расидаро салом
Умеди ҳай шудан, навиди растани башар
Тулуи рузи растахез ва субҳи навдамидаро салом
Зи нури ояҳо ба коиноти синаҳо
Азизи чону дидаро салом
Падидаро салом

Зулоли интизор

Канори рохи интизор
Умед баста бар нигоҳи интизор
Миёни ин замину осмон чу сояи сароб
Фитода бе садо ба чоҳи интизор
Кашида охи интизор

Касе садо намекунад
Варо зи чоҳи ғам раҳо намекунад
Дар ин кавири интизори пурсароби бе уфуқ
Барои чони у дуо намекунад
Ба у вафо намекунад

Биё, умед мерасад
Зи куйи ошно навид мерасад
Чароғи ишқи покро ба қалби хеш зинда дор
Ки пайки рафъати сапед мерасад
Чу нури шед мерасад

Шаробам бидех

Шаробам бидеҳ
Мачоли савобам бидеҳ
Шудам хаста аз худ биёву дигар
Дар ин рафту омад тавону шитобам бидеҳ
Биё соқй бехуд зи худ кун маро
Майи ноби нобам бидеҳ
Азобам бидеҳ

Дарахти пир

Дарахти пир

Ба зери осмон дилгир
Умед аз барфу боронхо надорад
Замона дар начоти у намуда бо чафо таъхир
Миёни шохахои зарду урёнаш дахшат нола мехонад
Бахору поизаш хамсон, такдираш бе таъбир
Надорад баргу бар чун мушти беангушт
Хама рафтанд мисли тир
Ба по занчир?

Бахори ту гузашт

Виқори ту гузашт,
Нигоҳам аз канори ту гузашт.
Ту шаҳсавори “Чип”-и ҳусн ва “Бенз“-и кибр,
Муҳаббати пиёдаам зи сояи ҳисори ту гузашт.
Ниҳода “линз”-и нописандй бар ду чашми маст,
Чй бе асар хумори ту гузашт,
Баҳори ту гузашт

Калби ман

Руд дарё мешавад
Гулшану гулгашт сахро мешавад
Абрхо беоб ташна, даргурез аз офтоб
Чашмаи беоб хамчун чашми чори куххо во мешавад.
Ин хама як гушае аз олами калби ман аст
К-ин чунин пойину боло мешавад,
Чамъу танхо мешавад

Гиряхо
Гиряхо ханда шуданд
Ашкхо ахтари рахшанда шуданд.
Чини пешонй уту шуд зи насими нигахат
Харчй ожанг ба рухсору чабин буд, хама ранда шуданд.
Оре, оре зи кадамхои Ту дар олами дил
Хама ормон зи нав зинда шуданд,
Махи тобанда шуданд.

Кош

Кош шабнам будаме
Бо лабони гунча хамдам будаме
Мегирифтам бусахо аз гунаи бобунахо
Руи боли шахпаракхо,руи барги нарми марям будаме.
Мепаридам дар рикоби абрхои нукрайи
Махви хусни чумла олам будаме,
Шоду бегам будаме

Чй шуд?

Сигор ба лаб гирифт,
Панох миёни боги шаб гирифт.
Рахо намуда халка – халка дуд ба осмон
Ту гуйи дар хисори дуд рахо бишуд ва сузу таб гирифт.
Магар гунохи у чй будаву чй шуд, инчунин
Зи довари замон адаб гирифт?
Дурй аз тараб гирифт?

Mаст мешавад
Майхона маст мешавад
Дар дасти у паймона маст мешавад
Чу мерасад ба хонаи дилҳои ошиқони ишқ
Девору бурчи хона маст мешавад
Кошона маст мешавад

Лаҳзае..

Чоми Чам лабрез шуд,
Рустами Дастон зи чо нимхез шуд,
Ибни Синo дар Бухоро набзи беморе гирифт
Нолаи най шуд баланд,чун ҳалқаҳо дар гушҳо овез шуд.
Ҳофизи Шерозу Саъдй масти ашъори Камол
Лаҳзае қалби замон Табриз шуд
Килки ман очиз шуд

Бо ман бимон

Бо ман бимон
Манро зи худ марон
Ин калбу рухи хастаро
Бо мехрубонй суи худ бихон.
Ман як гариби ошикам манро навоз
То зиндатар шавад фарханги кавми ориён.
Мо хамзабону хамдилем, як решаем,
Озодазодаем, инро бидон!
Огуши худ кушо, биё,
Сард аст ин чахон,
Манро марон

Мо ва ту

Марав,бишин,
Меравад замин
Ва мову ту ду рохием,
Миёни сохили шаку якин,
Чу омадан ба мо набуд, кй дидааст
Чй гуна шакл мегирад набарди куфру дин?
Агарчй омадан барои рафтан аст,
Чаро ману ту мешавем гамин?
Дубора меравем, ба хок
Мешавем ачин,
Хамин,хамин!

Ман ёри хароботам

Ман ёри хароботам,
Дилдодаву дилдори хароботам,
Дар махбаси озодй дар банду ба У банда
Дар банду чунин озод, як чокари аброри хароботам.
Ин гуша чахоне хаст,гох Тур, гахе Каъба, гох нор, гахе фирдавс
Ёху бизанад хар шай,ин чо хама махшур в-ойинаи Мансуранд бар дори хароботам.
Аз худ хама бигзаштанд, то ёр шаванд бо ёр, то гумшударо ёбанд,
В-он гумшуда пайдо буд,дар партави анвори хароботам.
Ин чо хама танхоанд, ин чо хама дар У чамъ,
Хайратзадаи кори хароботам,
Тимори хароботам.

Маро бибус!
Маро бибус!
Макун ибо, бибус!
Багал бикун чу кудакон,
Хамушу нарму бесадо бибус!
Зи кайдхо фирор кун,ба ман бирас,
Ба руи ин замин, зери ин само бибус!
Нишотро ба мулки синахо бирез,
Насими поки гамзудо, бибус!
Маро ба буса маст кун,
Макун хаё, бибус!
Биё, бибус!

Бигзор бигирям!(Дар суги дустам Муллоназр)

Ман зор бигирям,
Бо дидаи хунбор бигирям
Дар марги азизе, ки азизи хамагон буд
Гампора шавам, бо дилу бо синаи афгор бигирям.
Марги ту ки ойинаи подоши накуйи ба разилону хасон буд,
Бишкаст дили чумлаи ёрон, ки аз ин кор бигирям.
Бовар накунад марги туро ин дили пора
Бо чашму дили чор бигирям,
Бигзор бигирям!

Бояд фаромушат кунам?
Бояд фаромушат кунам

Фарёдро чун халка дар гушат кунам
Ёди туро берун кунам аз тору пуди хотирам
Дар олами матрукае чун муртаде бо гам хамогушат кунам.
Берун шавам аз банди

Ту в-аз нав бисозам хешро, то дар чахони бешу кам

Бо он хама дорандагй,бечораву як хонабардушат кунам.
На,на! Мабодо инчунин,ман бе Ту хечам,хеч, хеч,
Мастона о, бо буса гулпушат кунам
Чун чоми май нушат кунам

Субх

Субх дамидааст
Ва рузи нав зи рах расидааст
Шамими ёди дилбаре чу атри ахтарон
Ба муя-муяхои олами сукути ман давидааст.
Дарахти бенавои пайкарам чавонахо зада, ба шоху барги он
Навиди сабз будани дигар зи богхо расидааст.
Бунафшазор гаштааст хазони марзи дил,
Маро гами наве харидааст,
Касе надидааст.

Шеърам зулол шуд

Шеърам зулол шуд
Ҳар сатру ҳарфу вожа бол шуд
Марзи замону фосила дар ҳам шикасту рафт
Ишқам ба мулки дил фаъол шуд
Ҳачрам висол шуд

Хоб

Ман хоб дидаам
Худро канори об дидаам
Марде фитода гушае бе ҳушу бе нафас
Дар гушaе як киштии шикастаро ғарқоб дидаам
Ин мард аз кучо в-ин киштии шикаста чист?
Як фоли ноби ноб дидаам
Арбоб дидаам

Ишки шумо

Дар ишқи шумо бандам
Дар бандаму озодаму хурсандам
Он лаҳза ки пойи дил дар зулфи шумо овехт
Аз он чй ҳавасҳо буд,бибридаму бо роҳатй дил кандам.
Акнун ки шудам маҳбус дар майкадаи чонон
Ман шокири алтофи Худовандам
Меболаму механдам

Бахор ояд хаме

Буйи баҳор ояд ҳаме
Аз боғҳо савти ҳазор ояд ҳаме
Дар ёлаҳо аз лолаҳо бишкуфта гулханҳои ишқ
Дар хилвати дашту даман ангезаи бусу канор ояд ҳаме.
Акнун табассум бе ибо гул карда дар боғи лабон
Ин туҳфаро чонҳо нисор ояд ҳаме
Дар сар хумор ояд ҳаме.

Барои наберахоям
Набераам
Ки ханда мекунад
Ба сеҳри хандаҳои пок
Маро ба хеш банда мекунад.
Ва қалби ман дубора гарм мешавад
Ба ин чаҳони сарду пуртазоди зиндагй
Ва шод мешавам, шукуфае ба боғи умри ман
Ба покии чавонаҳои моҳ во шуда
Ва рузҳои рафтаи ҳаёти ман
Ба қолаби хамин шукуфаҳо
Дубора эҳё шуда.
Ва мекунам дуо
Барои у.

Мехр ва мухр

Мехр
Дар калби мо
Чавона мезанад
Карордоди ишкро
Ману ту бо нигохи гарми худ
Таъйид кардa будаем
Ва бусахои мо
Дар ин санад
Мухр

Як шабе буд
Як шабе буд
Дар барам ширинлабе буд
Имтихону озмуни тобу табро
Кулбаи мо мактабе буд
…як шабе буд

Бачагй

Бачагй афсона буд
Чангбозй дар даруни хона буд
Додару хохар хама пахлуи хам, бе дарду гам
Модари гамхору мушфик субху шом дар гирди мо парвона буд
Дар камоли бениёзй, мо хама саргарми бозй дар хами лутфи падар
Чучахо будему шохи хар дарахти боги у чун лона буд
Муи моро чун насими богхо дар субху шом
Панчахои нарми модар шона буд
Олами чонона буд!

Дурй то чанд

Дурй то чанд
Эй Бухоро,эй Самарқанд?
Вақти он аст эй ду фарзанди ятим
Боз оеду шавед бо решахои хеш пайванд.
Гарчй теги чахлу гафлат, беадолат дуятон аз мо чудо кард,
Медихад ин дарси таърих бар тамоми наслхо панд
Об агар садпора, аммо бо хам аст
Окибат хукми Худованд
Бишканад банд!

Ман интизор
Абри бахор
Ба марзи синаам бибор
Бибор ки калби ташнаам ба ишки пок
Зи дасти чохилони дун дар ин кавир шуда фигор.
Чавонаи умеди ман фусурдааст
Ва хонаам тихй зи ёр
Ман интизор.

Омадам

Дубора омадам, салом
Ба қалби пора-пора омадам, салом
Ман омадам, ки хаста аз фироқу дуриҳо шудам
Ва дарк кардаам висолро туи, ту чора, омадам,салом.
Дигар миёни мову ту ҳар он чй фосила, мабод,
Шикаста бурчу бора омадам, салом
Шарора, омадам, салом

Марав
Аз хонаам марав
Аз олами афсонаам, марав
Ин гушаи биҳиштиро дузах макун, бишин
Эй ҳури ман, фариштаам,аз мичмари кошонаам марав
То атри ту печидааст бар руҳи манзилам
Ман даври ту парвонаам, марав
Чононаам, марав!

Бе ту

Биҳишт
Урду зада
Бо лола дар ёла
Лаби чу сабза рақсон аст
Насиму атр мепечанд бо ҳам
Ба саҳро абр мегиряд
Ва ман бо ёди ту
Урду задам
Бе ту

Зулолро дуруд

Зулолро дуруд
Ба аҳли дил, камолро дуруд
Чаҳони шоирй сафои дигаре гиирфт
Ба руҳи шеъри порсй, нумуи болро дуруд
Кунун уручи тоза мекунад ба Каҳкашон фасоҳати каломи мо
Қасида, маснавй, ғазал…бигу, ки аҳли ҳолро дуруд
Ва нойи Мавлавй навои дигаре гирифт
Ки Шамси безаволро дуруд
Зулолро дуруд

Зулоли вахдат

Эй ҳамзабон дуруд,
Форсизабони човидон, дуруд
Мо баргу бору ҳосили як нахли воҳидем
Бар оли поки мо, бар точики эрониву афғон дуруд.
Аз Балх то Хучанд,аз Исфаҳону аз Ҳирот то Тусу Рай, Фархору Ашт,
Бар хостгоҳи фозилон, бар дудмони ошиқон дуруд.
Дигар миёни қалбҳо на марзу монеа
Эҳё шавад ин хонадон,дуруд
Эй ориён дуруд!

Тараб

Чу шаб фаро расид
Қаробати ду лаб фаро расид
Ситораҳову Каҳкашон назорагар шуданд
Ки дар замини бeкарон шаҳомате ачаб фаро расид
Фироқу дурй аз миёна пар кашиду рафт
Ва базми тобу таб фаро расид
Тараб фаро расид

Магу

Аз ишқи ман магу
Аз иштиёқи ман сухан магу
Ҳаргиз магу, ки ман туро ёр гаштаам
Ҳатто ба булбулону сарву лолаи боғу чаман магу
Ин чо каломи ишқ даҳшат кунад ба по
Аз омили даҳшатфикан магу
Эй гулбадан, магу

Биё

Зи ман марам, биё
Раҳо зи ғам, биё
Баҳор омада, ту ҳам биё
Биё канори чашмаҳо канори ҳам шинем
Ба бустон, ба ин ҳарам биё
Зи ман марав, биё

Барои як дуст

Дар ҳавоят гиря кардам
Аз ту бишнидам шикоят, гиря кардам
Гуфтй, муҳточи дуои, то раҳй аз мушкилот
Ру ба осмонҳо намуда, хонда аз чон дуоят, гиря кардам
Зиндагй афсона ҳасту ҳам гахе руъёву хоб
Чун бигуфтй ин ривоят, гиря кардам
Аз бароят гиря кардам

Базм

Чу шаб фаро расид
Қаробати ду лаб фаро расид
Ситораҳо ва Каҳкашон назорагар шуданд
Ки дар замини бекарон шаҳомате ачаб фаро расид
Фироқу дурй аз миёна пар кашиду рафт
Ва базми тобу таб фаро расид
Тараб фаро расид

Хонақоҳ

Пире ба хонакох
Дар ру ба руи хилваташ Илоҳ
Аз худ чудо буду гуи ба Ҳақ расида буд
То аз вучуди худ ё аз вучуди ин замин шуяд гунох
Хайфо ки пири мо аз хонакохи чисми худ
Чое нарафту сар расид рох
Дар мавчи иштибох

Буса

Буса
Шукуфта буд
Дар боғи лабонат
На аз лабон ки аз нигох
Нигохи гарми ман.Ва калби ман
Чу мохие ба бозй буд
Ба хавзи чашми ту
Ва хосилаш
Фироқ

Шом

Шоми ҳичобй буд
Чашмони моҳи шабрав обй буд
Афсонаи муҳаббати оғози ишқи мо
Фарчоми як шаби бехобй буд
Қасри ҳубобй буд

Шайтон

Шайтон
Расида буд
То шайтанат кунад
Манро зи роҳи мустақим
Осон ба доми ғафлат афканд.
Ё Раб, биҳй настаъин
То бори чандумин
Иблис шавад
Рачим

Зулоли хоб

Хоби ман аз сар парид
Парру боли хоби манро кас надид
Чун шудам бо ёди у бехуд зи худ дар калби шаб
Гуши ман афсонаи руъё шинид
Рузи нав аз рах расид.

Бахор мерасад

Бахори лолазор мерасад
Бахор мерасад
Бахори лолазор мерасад
Вале зи бими лашкари мучаххази хазон
Гумонам ин бахори мулки ошикон бо губор мерасад
Дигар насими тоза аз чаман намевазад
Ва нолаи фирор мерасад
Шикор мерасад